Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ea possunt paria non esse. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Prioris generis est docilitas, memoria; Duo Reges: constructio interrete. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quis est tam dissimile homini. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda.
Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis.
Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Tria genera bonorum;

Bork Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Sedulo, inquam, faciam. Qualem igitur hominem natura inchoavit?

Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.

Nec vero id satis est, neminem esse, qui ipse se oderit, sed
illud quoque intellegendum est, neminem esse, qui,quo modo
se habeat, nihil sua censeat inte resse.

Te autem hortamur omnes, currentem quidem, ut spero, ut eos,
quos novisse vis, imitari etiam velis.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.
Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Efficiens dici potest.: Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
Stoicos roga.: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Quid adiuvas?: Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Bork: Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Disserendi artem nullam habuit. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Erat enim Polemonis. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.